0

sere soje potto ʣʲʌgʌrtʌsɑ. sere so murtez soos nuʌlʲlʲɑm ʣʲeʦʲ korkɑ no ʦʲɑj puktʌlʲlʲɑm, sɑkɑr ɕotʌlʲlʲɑm. sebre so mʌne prɑvenʲɑje vinɑ juʌnʌ no solen pumitɑz ʃedʲe stɑrʃinɑjen dʲjɑken. so kʌtsʌke mede mʌnʌnʌ no solʌ mumiz ʃʉe: "tone" pe "med nuoz vumurt, vinɑke jʉid nɑ!" murten vumurtjosʌn. so verɑm: "tilʲɑd dorɑd!" so stɑrʃinɑjen dʲjɑken verɑlo : "ɑjdɑ mʌnom!" mʌno no kɑbɑkleɕ no ortʲʦʲo. sokʉ so murt kutskem voɕɑɕkʌnʌ no oʑik puʒʌmjʌle kʌlʌlʲlʲɑm no sɑkɑrez puʒʌmkulʌ lʉem. sebre so murt koʃkem gurtɑz, urodmem no kulem. sebre so murt ʦʲɑklɑɕke: "tɑos" pe "ɑdʲɑmijos əvəl." soos mʌno mʌno no vu dorʌ vuo. odig murt vinɑ jʉe vʌlem jun. soleɕ juɑlo: "ton kʌtsʌ mʌnid?" ʃʉsɑ. soos vʌlem vumurtjos. . ʣʲeʦʲ no no ɑdʲɑmijos " , sebre : ʃʉsɑ tilʲɑd vʌlem so , sebre ortʲʦʲo solen pumitɑz vumurt dʲjɑken mʌnom . " med juɑlo murt ʃedʲe so ɕotʌlʲlʲɑm korkɑ " soleɕ " puʒʌmkulʌ ʦʲɑklɑɕke so murt " " voɕɑɕkʌnʌ kɑbɑkleɕ murt vinɑ jʉid so . ! " no . prɑvenʲɑje tone pe vinɑ mʌnid nuoz solʌ . . dʲjɑken oʑik so sɑkɑr no " : murten , soje verɑlo puʒʌmjʌle " ʦʲɑj kulem dorʌ ton mʌnʌnʌ . mʌno . soos sɑkɑrez . tɑos əvəl mʌne no mumiz " murtez urodmem so nɑ sokʉ mʌno murt ʣʲʌgʌrtʌsɑ no dorɑd vu sere verɑm sere no stɑrʃinɑjen ? soos mede no jʉe " ʃʉe vuo stɑrʃinɑjen so ɑjdɑ vinɑke : koʃkem lʉem " mʌno : pe . kʌlʌlʲlʲɑm vumurtjos potto vumurtjosʌn gurtɑz sebre soos so vʌlem " ! puktʌlʲlʲɑm odig ! " . . kʌtsʌke : nuʌlʲlʲɑm kʌtsʌ jun kutskem juʌnʌ no мыныны кошкем нуыллям соос : кылыллям мурт уродмем но ӟыгыртыса доры юало со мурт мынӥд ӧвӧл тонэ " " соку , айда мыно со , : одӥг гуртаз мурт ӟець пе . сакар но кытсы медэ . сэбре дьякен шеде сэре вумуртъёс шуе " сэре со но . юыны мурт ву со но , вуо ! на цяклаське . " " . дьякен луем ортьцё . восяськыны солэс со ! нуоз солэн пужымъйылэ вина со сакарез . вумуртъёсын корка " муртэн : " мынэ йуид пуктыллям " юн кабаклэс мед соос цяй но . . шуса но адямиёс пужымкулы мумиз потто тӥляд . вумурт " : сэбре сое старшинаен дорад : сётыллям соос мыно со винаке но мыно " вылэм правеняе муртэз старшинаен . кулэм " мыном ? йуе солы кутскем со . верало " пе но " вылэм ! озик " но верам пумитаз таос тон сэбре вина кытсыке lɯem , dʼjaken solen ? : mᴉ̑no pɛ jɯid veram " šedʼɛ so kabakleś kᴉ̑lᴉ̑lʼlʼam . šɯɛ " vina nuᴉ̑lʼlʼam d͜ʼźᴉ̑gᴉ̑rtᴉ̑sa no adʼamii̯os med . no . ton so tonɛ " taos mᴉ̑nom staršinai̯en urodmem kulem gurtaz pužᴉ̑m-kulᴉ̑ : . . sakarez . vina ortʼt͜ʼśo murten praveńai̯ɛ so mᴉ̑no . odig juᴉ̑nᴉ̑ jualo so vᴉ̑lem vu vᴉ̑lem jun " : murtez mᴉ̑nid soos " t͜ʼśȧi̯ dʼjaken ! sebrɛ jɯɛ staršinai̯en śotᴉ̑lʼlʼam tilʼad soos e͔ve͔l soos soleś no " " no puktᴉ̑lʼlʼam potto dorᴉ̑ no murt murt mumiz sebrɛ veralo " sokɯ serɛ ! vumurtjos solᴉ̑ . pumitaz sebrɛ kᴉ̑tsᴉ̑ korka nuoz pužᴉ̑m-jᴉ̑lɛ " " mᴉ̑nɛ murt pɛ . vumurt " oˈźik , na " vumurtjosᴉ̑n vośȧśkᴉ̑nᴉ̑ kutskem kᴉ̑tsᴉ̑kɛ so soi̯ɛ ! koškem sakar vinaˈ-kɛ so " , . vuo aˈi̯da serɛ " no no so t͜ʼśaklaśkɛ no murt no mᴉ̑nᴉ̑nᴉ̑ : . mᴉ̑no so medɛ d͜ʼźėt͜ʼś . šɯsa dorad : afterwards the man went home, was taken ill and died. he said: "to you!" the church warden and the djak say: "well! let's go!" they go, and they even pass by the tavern. now the man says: "these are not humans!" they go continuous and arrive to the river (actually water). he wants to go somewhere, and his mother told him: "may the water sprite carry you, if you drink more spirits!" then the man began to pray, and in the same moment they turned into a fir tree, and the sugar turned into fir cones. afterwards he goes to the department district administration's house to drink spirits, and (on his way) he met the church warden and the djak. thereupon they carried him into a good house, gave him tea and sugar. they were water sprites. they ask him: "where do you go?" a man had drunken a lot of spirits. the man and the water sprites. thereupon they (the church warden and the djak) embrace him and carry him away. Er will irgendwohin gehen, und seine mutter sagt zu ihm: "Möge der wassergeist dich nehmen, wenn du noch branntwein trinkst!" Darauf ging der mann nach hause, erkrankte und starb. Ein mann hatte sehr viel branntwein getrunken. Er sagte: "Zu euch!" Der gemeindevorsteher und der djak sagen: "Wohlan! Lass uns gehen!" Sie gehen, und gehen sogar an der schenke vorbei. Jetzt meint der mann: "Diese sind keine menschen!" Sie gehen unaufhörlich und kommen zu dem fluss (eig. wasser). Darauf geht er nach dem haus der amtsbezirksverwaltung um branntwein zu trinken, und (auf dem wege) trifft er mit dem gemeindevorsteher und dem djak zusammen. Sie waren wassergeister. Darauf umarmen sie (der gemeindevorsteher und der djak) ihn und tragen ihn weg. Dann fing der mann an zu beten, und in demselben augenblicke verwandelten sie sich in tannengipfel, und aus dem zucker wurden tannenzapfen. Der mann und die wassergeister. Darauf trugen sie den mann in ein gutes haus, setzten ihm thee vor und gaben ihm zucker. Sie fragen ihn: "Wohin gehst du?"