kɑjtɑ ɑrɑz ɑdʲɑmi noʃ ətʲe gondɯrez kiʑnɯ.
ʣʲeʨ potem ʨɑbej.
ɑdʲɑmi ɕie ɕɑrʨɯ, gondɯr tolʲko tɯʃkɑɕke solɯ.
voʒjɑɕkɯsɑ uʨkem gondɯr ɑdʲɑmileɕ ʨɑbejnʲɑnʲ ɕiemze, ɑ gondɯrlen jɑrɑntem vɯʒijosɯz gɯne.
ɑdʲɑmi bɑɕtem ɑslɯz vɯʒɯze, ɑ gondɯrlɯ ɕotem kwɑrze.
ɑdʲɑmi no gondɯr.
ɑdʲɑmi ʃʉem: "mon bɑɕto vɯʒɯze, ton, gondɯr, jɯlze".
ɑdʲɑmi ɑrɑm ʨɑbejze no gondɯrlɯ keltʲtem kuroʤɯʒɯze.
gondɯr tɑbere "mon bɑɕto" ʃʉem, "vɯʒɯze, tɯnɯd jɯlɯz!" "jɑrɑloz!" ʃʉem ɑdʲɑmi no kiʑilʲlʲɑm ʨɑbej.
potem ʣʲeʨ ɕɑrʨɯ.
voʒze potsɑ verɑz gondɯr ɑdʲɑmilɯ: "ug uromjɑɕkɯ nʲi tɑbere tonen!" ʃʉsɑ no koʃkem təle.
gondɯr soglɑɕ lʉem.
urom kɑriɕkilʲlʲɑm ɑdʲɑmijen gondɯren: kenʲeʃ kɑrilʲlʲɑm sojos vɑlɕe ɕɑrʨɯ kiʑnɯ.
ɑdʲɑmileɕ
kɑjtɑ
mon
"
sojos
:
"
ɑrɑm
jɯlɯz
,
!
tɯnɯd
voʒjɑɕkɯsɑ
gondɯr
"
gondɯr
kɑriɕkilʲlʲɑm
kenʲeʃ
gondɯrlɯ
ton
ɑdʲɑmilɯ
gondɯrlɯ
kiʑilʲlʲɑm
ɑdʲɑmi
ug
no
.
.
.
,
.
solɯ
.
gondɯren
vɯʒɯze
vɯʒɯze
ɑslɯz
,
"
ɕɑrʨɯ
ʣʲeʨ
vɯʒɯze
jɑrɑloz
potem
urom
voʒze
ɑdʲɑmi
ɕie
tɑbere
bɑɕto
:
ɑ
ɑdʲɑmi
kiʑnɯ
kuroʤɯʒɯze
.
no
ʨɑbej
!
gondɯr
gondɯrez
ɕiemze
uromjɑɕkɯ
!
ʃʉsɑ
ɑdʲɑmi
tolʲko
potsɑ
"
ɑ
vɑlɕe
ʨɑbej
ɕɑrʨɯ
ɑrɑz
uʨkem
no
nʲi
gondɯr
"
ɑdʲɑmijen
kɑrilʲlʲɑm
jɯlze
.
:
keltʲtem
gondɯr
"
jɑrɑntem
ʃʉem
ətʲe
gondɯr
gondɯr
ʣʲeʨ
.
kiʑnɯ
.
təle
,
ʨɑbejze
,
"
.
mon
tonen
ʃʉem
.
bɑɕtem
soglɑɕ
verɑz
ɕɑrʨɯ
"
gondɯrlen
tɑbere
ʃʉem
.
.
"
ɑdʲɑmi
no
lʉem
kwɑrze
ʨɑbejnʲɑnʲ
tɯʃkɑɕke
koʃkem
,
vɯʒijosɯz
,
bɑɕto
ɑdʲɑmi
noʃ
potem
,
ɕotem
gɯne
ɑdʲɑmi
кизьны
выжызэ
уром
мон
адями
шуем
ни
вожзэ
:
,
адями
учкем
ӟеч
"
кариллям
ӟеч
гынэ
йылыз
кенеш
уг
адями
мон
"
,
гондыр
араз
куарзэ
сярчы
вераз
но
,
келтьтэм
солы
табере
!
соёс
а
.
выжызэ
"
соглас
.
ярантэм
адямилэс
кизьны
.
.
гондырен
кайта
чабейнянь
,
адями
гондыр
яралоз
,
!
тонэн
адями
.
йылзэ
чабей
луем
валсе
но
гондыр
адямилы
кошкем
адями
но
потэм
,
"
басьто
.
"
гондыр
"
"
куроӝыжызэ
:
но
басьто
шуем
шуса
,
ӧте
.
сётэм
только
вожъяськыса
гондыр
гондыр
выжызэ
.
кизиллям
басьтэм
сиемзэ
чабей
.
"
сярчы
аслыз
гондырез
.
сярчы
нош
тӧлэ
потса
"
гондыр
тон
:
гондырлэн
арам
кариськиллям
.
потэм
гондырлы
шуем
табере
чабейзэ
.
выжиёсыз
.
адямиен
тышкаське
уромъяськы
гондырлы
а
адями
!
,
"
сие
тыныд
šɯem
!
vožzɛ
gondi̮rlen
śart͜ʼš̍i̮
"
:
ti̮ni̮d
.
gondi̮r
gi̮nɛ
soglaś
t͜ʼš̍abei̯-ńȧń
vi̮ži̮zɛ
adʼami
tonen
.
d͜ʼźėt͜ʼš̍
.
kariśkilʼlʼam
taˈ-berɛ
šɯsa
adʼami
adʼami
gondi̮rli̮
te͔lɛ
gondi̮r
.
"
gondi̮rez
ton
ti̮škaśkɛ
t͜ʼš̍abei̯
valśɛ
tolʼko
soli̮
jarantem
gondi̮r
ji̮li̮z
ku̯arzɛ
.
.
veraz
adʼami
vi̮žijosi̮z
,
kuro-ḍ͜ẓ̌i̮ẓ̌i̮zɛ
šɯem
no
jaraloz
śart͜ʼš̍i̮
vožjȧśki̮sa
.
"
lɯem
baśto
a
mon
gondi̮r
e͔tʼɛ
taˈ-berɛ
vi̮ži̮zɛ
.
śiemzɛ
"
"
gondi̮r
śart͜ʼš̍i̮
d͜ʼźėt͜ʼš̍
sojos
baśtem
"
no
kiźni̮
adʼamii̯en
,
.
aram
.
no
noš
:
keltʼtem
"
šɯem
gondi̮rli̮
:
keńeš
potem
adʼami
araz
,
a
śotem
karilʼlʼam
ńi
gondi̮r
t͜ʼš̍abei̯
uˈromjȧśki̮
"
baśto
adʼami
kai̯ta
adʼamili̮
,
ji̮lzɛ
.
asli̮z
.
koškem
,
ut͜ʼš̍kem
"
!
adʼamileś
,
t͜ʼš̍abei̯zɛ
gondi̮r
mon
no
kiźni̮
urom
vi̮ži̮zɛ
.
!
śiɛ
ug
gondi̮ren
adʼami
kiźilʼlʼam
potem
,
potsa
"
,
the human said: "i take the root, you, bear, (take) the top".
the human and the bear.
"alright!" said the human, and (now) they were sowing wheat.
the human took the roots for himself, and he gave the bear only the stems.
beautiful wheat was growing.
the human eats beets, the bear is grumbling the human.
now the bear said: "i take the root, - the top is yours!"
next year the human invated the bear again for sowing.
the bear said angry to the human: "afterwards i won't be your friend anymore!", and the he cuts his own path.
the bear agreed.
the human and the bear became friends: they negotiated with each other to sow beets together.
the human cut the wheat, but he gave the bear only the straw stems. jealously the bear was watching, how the human was eating his bred made from the wheat, but bear had only the unsuitable roots.
beautiful beets were growing.
"Gut!" sagte der mensch, und sie säten (jetzt) weizen.
Der bär war damit einverstanden.
Der mensch und der bär.
Der mensch nahm für sich die wurzeln, dem bären aber gab er die stengel.
Der mensch sagte: "Ich nehme die wurzel, du. bär, (nimmst) den Oberteil".
Der mensch isst rüben, der bär fährt ihn nur mit schimpfworten an.
Der mensch und der bär schlossen freundschaft: sie verhandelten mit einander um gemeinsam rüben zu säen.
Jetzt aber sagte der bär: "Ich nehme die wurzel, - der Oberteil fällt dir zu!"
Im folgenden jahre ladet der mensch wiederum den bären zum säen ein.
Zornig sagte der bär zum menschen: "Mit dir werde ich hernach nicht mehr freundschaft schliessen!", und ging seines weges.
Es wuchsen schöne rüben auf.
Der mensch schnitt den weizen, aber dem bären liess er die strohstengel. Neidisch sah der bär an, wie der mensch sein weizenbrot ass, aber der bär hatte nur die untauglichen wurzeln.
Es wuchs ein schöner weizen auf.